Oraz:

Najnowsza książka Krzysztofa Szymoniaka nie jest ani zbiorem wierszy, ani zbiorem opowiadań, ani typowym dziennikiem literacko-intelektual- nym. Jest to raczej covidowa i pocovidowa silva rerum pisana w latach 2020-2023. Jej autor nie skupia się na lękach i obsesjach pandemicznych. Trochę na złość opresji pokazuje różnorodność życia duchowego, towa- rzyskiego, artystycznego, które dzieje się gdzieś tam lub w zasięgu ręki. Przewodnim poniekąd motywem tej książki jest powracająca miesięczni- ca urodzin autora. Stan zawieszenia na osi czasu staje się okazją, by odno- tować różnej proweniencji fakty, będące dowodem własnej aktywności, ale i przemijania wśród spraw pięknych, niekiedy w oparach cierpienia, zawsze jednak między nadzieją a śmiercią. [z okładki]