Polowactwo czyli myślistwo tatrzańskie

We wstępie autor informuje czytelników, że „celem tego opracowania jest bliższe przedstawienie łowiectwa w Tatrach oraz w ich sąsiedztwie (...). Łowiectwo na Podtatrzu i w Tatrach stanowiło odwieczną formę gospodarowania. Korzystali z niej łowcy, zanim utworzono w tym rejonie królestwa i państwa. Pierwotnie niczym nieograniczone polowactwo utrzymywało się w takim charakterze niemal do początku XIX wieku. Zmiany cywilizacyjne, także polityczne, a przede wszystkim wzmożona eksploatacja dóbr w obrębie Tatr i Podtatrza wpłynęły na sposób gospodarowania zwierzyną. Szczególnie zauważa się to w drugiej połowie XIX wieku, kiedy zaczęto zwracać uwagę na zagrożenia wyginięcia gatunków łownych, np. kozicy i świstaka.