Starucha

Nikt nie spodziewał się takiego zakończenia. Oto wielka Nawojka z Łazów, kapłanka Starych Bogów i zaciekła obrończyni rodzimej wiary, staje się starą, nieco zrzędliwą babą. Nie jest już nawet Nawojką, a Dobromiłą, nie chce jej się wojować i ginąć w obronie Starej Wiary. Teraz lubi coś ugotować, zjeść, popatrzeć na rozległe stoki Gór Świętokrzyskich. Obiecuje sobie nie mieszać się więcej w sprawy Bogów. Los ma jednak wobec niej inne plany. Czas jest niczym Uroboros, wąż zjadający własny ogon – opowieść o końcu musi być zarazem opowieścią o początku. Wyrusz w tę ostatnią i jednocześnie pierwszą podróż. Pozwól zabrać się do świata, w którym dawni Bogowie są wciąż wśród nas.