O przedsięwzięciu peregrynacyjej:

W Europie w czasach nowożytnych młodzi ludzie wywodzący się głównie z ówczesnych elit opuszczali rodzinne domy, aby przez kilka lat podróżować, poznawać, studiować, nawiązywać znajomości i w ten sposób przygotowywać się do dorosłego życia. Wyruszali wyposażeni w rodzicielskie błogosławieństwo oraz wskazówki, jak postępować w trakcie wojażu edukacyjnego. Niekiedy te zalecenia spisywano i w ten sposób powstały interesujące źródła – instrukcje podróżne. Autorka opisuje takie instrukcje w powiązaniu z innymi utworami zalecającymi podróżowanie (literatura apodemiczna) i porównuje zawarte w nich zalecenia z informacjami pochodzącymi z korespondencji, pamiętników i rachunków. To pozwala dostrzec i ocenić, jak naprawdę wyglądała realizacja rodzicielskich wskazówek w praktyce.