Lateralizacja mózgu:

Autor analizuje mózgowe mechanizmy orientowania się w przestrzeni, dzieląc książkę na trzy części, których motywem wiodącym są trzy osie opisujące pozycję każdego organizmu w przestrzeni: lewo−prawo, góra−dół, oraz przód−tył. Kenneth Heilman nie zajmuje się tylko prostą orientacją w przestrzeni. Przeciwnie – pokazuje, że owa orientacja nie jest prosta. Mechanizmy orientacji lewo−prawo wiąże z zagadnieniem asymetrii i lateralizacji mózgu oraz preferencji stronnych. Omawiając oś góra−dół zastanawia się, dlaczego to, co pozytywne i wartościowe kojarzymy z wyższą a to, co negatywne, z niższą pozycją w przestrzeni (…). Proponuje przy tym oryginalne wyjaśnienie depresji, wskazując na jej związek z naturalnym biologicznie mechanizmem hibernacji u tych gatunków zwierząt, które muszą sezonowo ograniczać swoją aktywność. Kwestia aktywności prowadzi Autora płynnie do trzeciej osi, przód−tył, związanej z dążeniem do obiektu i jego unikaniem, a te z kolei do niezwykle ważnych kwestii nagrody i kary, oczekiwań związanych z podejmowanymi działaniami i ich najprostszego wyrazu jakim są emocje. W ten sposób Heilman pozornie zajmując się tylko orientacją w przestrzeni, poszerza perspektywę i pokazuje, jak organizm funkcjonujący w otoczeniu, a więc i sterujący tym funkcjonowaniem mózg integruje i łączy rzeczy tak wydawałoby się odległe, jak preferencja ręki, odróżnianie strony lewej od prawej, wartości i emocje. (z recenzji dr. hab. Piotra Wolskiego)