Liryka wokalna Jerzego Gablenza (1888-1937):

Autor przygotował pionierską publikację, której „[…] cel jest przynajmniej trojaki. Primo: uporządkowanie i usystematyzowanie istniejącej liryki wokalnej Jerzego Gablenza, która w całej spuściźnie kompozytorskiej jawi się jako gatunek najbardziej reprezentatywny i najbardziej liczny [W niniejszej publikacji do liryki wokalnej zaliczono takie formy muzyki kameralnej, jak: pieśni z towarzyszeniem fortepianu, których liczba jest największa, oraz: jedną pieśń z towarzyszeniem orkiestry, jeden duet żeński z towarzyszeniem orkiestry, dwie pieśni na sopran i organy, trzy tercety żeńskie z towarzyszeniem fortepianu oraz dwa utwory na chór męski a cappella.]; secundo: zainteresowanie tak śpiewaków, jak i zespołów wokalnych tą piękną, acz niełatwą twórczością polskiego kompozytora; tertio: zainspirowanie muzykologów i teoretyków do szeroko zakrojonych studiów nad wokalnym (choć nie tylko) dorobkiem Gablenza”.