Potęgometryczny wymiar militaryzacji przestrzeni kosmicznej

Inspiracją do opracowania monografii pt. "Potęgometryczny wymiar militaryzacji przestrzeni kosmicznej" było uznanie przez NATO przestrzeni kosmicznej za piątą domenę walki. Takie stanowisko sojuszu było asumptem do dokonania oceny stanu potencjału militarnego oraz perspektyw rozwojowych wybranych - sześciu najbardziej zmilitaryzowanych - aktorów państwowych. Publikacja stanowi kompletne studium i składa się z dwóch części. W pierwszej podjęto próbę określenia poziomu zdolności w zakresie różnego rodzaju broni (kinetycznej, niekinetycznej, elektronicznej - radioelektronicznej) oraz cybernetycznej posiadanej przez: Stany Zjednoczone, Federację Rosyjską, Chińską Republikę Ludową, Iran, Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną (Koreę Północną) i Indie. Na tej podstawie, w drugiej części monografii, dokonano kwantyfikacji zdolności militarnych i przedstawienia ich w postaci zmiennych mogących znaleźć zastosowanie w raportach, rankingach oraz innych opracowaniach o charakterze potęgometrycznym, w których przy szacowaniu mocy państw bądź poziomu ich militaryzacji uwzględnia się zasoby kosmiczne aktora.