Z miejsca na miejsce:

"Losy Romana Rodziewicza" sa dosc typowe dla pokolenia miedzywojennego. Dziecinstwo spedzil w Mandzurii. Do Polski przybyl w 1923 roku. Znalazl sie w Warszawie. Po zobaczeniu wielu stolic swiata w czasie podrzy "ujrzal male biedne miasto, o ktrym tyle slyszaa i do ktrego stale tesknil, bedace stolica jego kraju". Zdecydowae sie na sluzbe wojskowa, wstapil do Suwalskiej Brygady Kawalerii... Wkrtce zaczal gospodarzyc na swoim 60-hektarowym folwarku "Lawski Brd". (...) "Hubal" walczyl ze swoimi zolnierzami osiem miesiecy.(...) Losy Rodziewicza zafrapowaly Aleksandre Zilkowska. Spotykala sie ze swoim bohaterem kilkakrotnie w Polsce i Anglii. Interesowalo ja cale zycie pana Romana, a nie tylko okres pobytu w oddziale Hubala. Napisala: "Chcialam pokazac kawalek polskiego losu, losu tulacza. l tak powstala ta opowiesc". Biografia napisana jest bardzo ciekawie. Czyta sie ja jak powiesc przygodowa".