Historia nie(życia):

"Historia (nie)życia” to opowieść prawdziwa - o moim uzależnieniu, a właściwie o wychodzeniu przeze mnie z nałogu. Dałam radę. Poradziłam sobie, choć to najtrudniejsza rzecz, jaką musiałam w życiu zrobić. Wie o tym moja rodzina i każdy, kto mnie znał w tamtym ciężkim czasie. Walka z samym sobą to najtrudniejsza walka, jaką przyszło mi kiedykolwiek stoczyć – tego samego doświadcza również każdy uzależniony. Był czas, kiedy nikt we mnie nie wierzył. Ani rodzina, ani znajomi, ani nawet profesjonaliści. Nie ma jednak w medycynie przypadków beznadziejnych, na co jestem najlepszym dowodem. Musiałam jednak wykonać olbrzymi kawał niełatwej i wyczerpującej pracy nad sobą, by być teraz w takim miejscu swojego życia, w jakim jestem. Musiałam prawie umrzeć, by dziś żyć i czerpać radość z każdego dnia. Dziś nie piję osiemnaście lat i jestem terapeutą uzależnień, pomagam innym w ich wewnętrznej walce.