Przez labirynt autyzmu:

Nadzieja i inspiracje przeprowadziły mnie przez najciemniejsze momenty mojego życia, ale nadałam sens życia mojemu synowi, a on zrobił to samo dla swoich bliskich. Ciemność – to właśnie pamięta Bożena matka Miłosza, gdy po raz pierwszy usłyszała diagnozę autyzmu u swojego dwuletniego syna. Potem nastąpiła kakofonia rozpaczy, płaczu i bezsilności, nie wiedząc, co dalej? To był dzień, w którym myślała, że jakaś część jej umarła. Ale jej syn żył! Wiedziała, że musi podjąć walkę o swoje dziecko za każdą cenę. Cztery lata później, pewnego pamiętnego dnia palce jej syna po raz pierwszy dotknęły klawiszy pianina, a ona poczuła promyk światła, oświetlający jej dom i rodzinę. W miarę jak chłopiec z dnia na dzień, z poświęceniem, determinacją i pasją rozwijał swoje umiejętności, „nuty zaczęły układać się na swoim miejscu – rytmicznie tańczyły”, a ona czuła jeszcze większą nadzieję. Kiedy w końcu został pierwszym pianistą z autyzmem, który ukończył zaawansowany program muzyczny w 35-letniej historii Gibbs High School, jej nadzieje się spełniły. Celem tej książki jest przyniesienie nadziei i promienia światła wpadającego do ciemnego pokoju każdego, kto opiekuje się ukochaną osobą z autyzmem.