Znaczenie zasobów przyrody w kontekście resocjalizacji jednostek i grup dzieci i młodzieży

Monografia stanowi wyjątkowe opracowanie o charakterze interdyscyplinarnym, łączącym perspektywy nauk społecznych i przyrodniczych. Autorzy podejmują tematykę relacji człowieka z przyrodą w kontekście funkcjonowania młodzieży objętej działaniami resocjalizacyjnymi. Studium analizuje, w jaki sposób kontakt z naturą i odpowiednie zasoby środowiska mogą wspierać procesy resocjalizacyjne oraz budowanie więzi wychowawczej, opartej na wrażliwości i empatii. Książka podkreśla, że integracja elementów przyrody w pracy z osobami nieprzystosowanymi społecznie ma długofalowe znaczenie, wpływając na ich przyszłe życie i społeczne funkcjonowanie. [Od wydawcy].