Pozamilitarne aspekty bezpieczeństwa strategii NATO:

NATO od chwili swojego powstania starała się równoważyć w swojej strategii narzędzia militarne i pozamilitarne służące bezpieczeństwu obszaru traktatowego i zamieszkujących go obywateli. Proces ten nie był łatwy i napotykał także na problemy wewnętrzne Sojuszu, a działania niektórych państw członkowskich podejmowane w obliczu występujących kryzysów mogą nawet zdumiewać. Autor podjął się prezentacji roli, jaką zajmują pozamilitarne aspekty bezpieczeństwa w działalności Sojuszu. Na podstawie analiz odtajnianych stopniowo dokumentów, własnych badań społecznych i doświadczenia zawodowego, przedstawia miejsce i rolę owych aspektów na tle wydarzeń okresu zimnej wojny, rozpadu świata dwubiegunowego, procesu rozszerzenia NATO oraz powrotu Federacji Rosyjskiej do neoimperialnej i neorealistycznej wizji polityki bezpieczeństwa. Omawia również problematykę zagrożeń asymetrycznych i wojny hybrydowej, których elementy występowały już w latach zimnej wojny. Szczególnie aktualny element tej pracy to opis procesu tworzenia nowej strategicznej koncepcji obrony państw NATO i ich obywateli w trzeciej dekadzie XXI wieku, w kontekście niewypowiedzianej i łamiącej międzynarodowe prawo konfliktów zbrojnych agresji Rosji na Ukrainę.