Ustanawianie normy:

Lennard J. Davis swoją książką „Ustanawianie normy” („Enforcing Normalcy”) dokonał przełomu w myśleniu o niepełnosprawności, pokazując, że, by zrozumieć niepełnosprawne ciało, musimy wrócić do konceptu normy, zrozumieć jego historię, w tym historię wyłonienia się pojęcia i obrazu „normalnego”, „zwyczajnego” ciała. Z błyskotliwością i pasją, będącą połączeniem badań akademickich i aktywizmu, dowodzi, że jeżeli chcemy zrozumieć konstrukcję niepełnosprawności, musimy zrozumieć konstrukcję normalności. To nie osoby z niepełnosprawnościami stanowią „problem” – podkreśla Davis, lecz sposób, w jaki wyobrażenie normy kreuje „problem” niepełnosprawnej osoby. Badacz, odwołując się do historii sztuki, literatury, nauki, analizuje wyłanianie się pojęcia normy, a na kartkach swojej książki pozwala spotkać się prozie Josepha Conrada, czy Mary Shelly z historią badań statystycznych, astronomią, historią rzeźby – w tym słynną Wenus z Milo. Dzięki temu „Ustanawianie normy” czyta się z zapartym tchem.