Janusz Krauze / wstęp Zdzisław Tohl:

Krause - wychowanek Antoniego Kenara i Mariana Wnuka, dwóch wielkich osobliwości polskiej sztuki, alchemików rzeźby i ludzkich wnętrz - przejął zapewne od nich ów ich szczególny słuch, pozwalający zrozumieć mowę tworzywa. Tu właśnie drewno podpowiada uważnemu artyście, jakim jest Janusz, swoje najskrytsze życzenia. Z tego osobliwego dyskursu powstają ukryte w pniach grusz grające na fletach fauny, zadumane tkliwie Madonny i spękane torsy Ukrzyżowanego. Jest to proces tak naturalny i oczywisty, że wydaje się, iż Artysta znalazł te swoje figury w opuszczonych łemkowskich sadach... (Fragment wstępu)