Listy (1911-1932)

Korespondencja dwójki wybitnych uczonych pozwala zajrzeć w ich wzajemne relacje oparte na szczerym podziwie, szacunku i przyjaźni. W 32 listach Skłodowska i Einstein prowadzą dyskusje o swoich badaniach oraz sytuacji nauki europejskiej, ale też opisują codzienne sprawy dzieląc się osobistymi przemyśleniami. „Opublikowanie po raz pierwszy korespondencji Marii Skłodowskiej-Curie z Albertem Einsteinem to wydarzenie przełomowe. Ze szczególnym wzruszeniem czytamy te listy, wymieniane na przestrzeni ponad dwudziestu lat" – napisali wnuczka i wnuk noblistki,prof. Hélène Langevin-Joliot oraz prof. Pierre Joliot, w dedykacji do tej unikatowej publikacji. W pisanych po francusku i odręcznie listach Marii Skłodowskiej-Curie dochodzi do głosu jej powściągliwość i pragmatyzm, w pisanych po niemiecku i na maszynie listach Alberta Einsteina jest sporo ekspresji, ale i szacunku dla starszej o 12 lat koleżanki. Łączy ich pasja do nauki, stąd nawet w listach dotyczących innych spraw dopisują w postscriptum nowinki ze świata fizyki. Listy pokazują też zaangażowanie obojga uczonych w aktualne problemy społeczne i polityczne. Oboje pracują nad ponadnarodowym porozumieniem w Komisji Międzynarodowej Współpracy Intelektualnej przy Lidze Narodów w Genewie. Einstein, zmartwiony narastającym antysemityzmem w Niemczech, był bardziej sceptyczny co do możliwości takiego porozumienia. Skłodowska z uporem i nadzieją próbuje go przekonać, że tylko w ten sposób nauka będzie mogła pomóc w rozwiązywaniu problemów ludzkości. Po latach Einstein powie, że relacja, która łączyła go ze Skłodowską, była jedną z najpiękniejszych rzeczy w jego życiu.