Ofiary zbrodni w Ponarach pod Wilnem 1941-1944:

W okresie od lipca 1941 r. do lipca 1944 r. niemieccy okupanci i ich litewscy kolaboranci zamordowali w podwileńskich Ponarach około 100 tysięcy osób. 90% spośród nich, to obywatele II Rzeczypospolitej narodowości żydowskiej, polskiej, romskiej i tatarskiej. Wśród polskich ofiar znalazła się elita kulturalna i intelektualna Wilna, żołnierze Armii Krajowej oraz członkowie młodzieżowej organizacji konspiracyjnej Związek Wolnych Polaków. Ponary to największe miejsce kaźni Polaków na dawnych Kresach Północno-Wschodnich w okresie II wojny światowej. Mimo to, Zbrodnia Ponarska została prawie zapomniana. Wernisaż wystawy „Ofiary Zbrodni w Ponarach pod Wilnem 1941–1944” odbył się na reprezentacyjnym placu Gdańska, obok Bramy Wyżynnej i Katowni w środę 13 lipca 2024. Ponary to największe miejsce kaźni obywateli polskich na dawnych Kresach Północno-Wschodnich, a przy tym tak bardzo zapomniane. W Ponarach, tak samo jak w Katyniu, chodziło o unicestwienie elity polskiego społeczeństwa. Inni byli tu sprawcy zbrodni, ale pod względem masowości ofiar oraz bestialskiego ich potraktowania, była całkowita zbieżność. O Zbrodni Katyńskiej mówi i pisze się bardzo dużo, ale musimy też pamiętać i wiedzieć jak najwięcej o Ponarach. Zachowanie pamięci o Zbrodni Ponarskiej, która zajmuje w polskiej historii miejsce szczególne, jest naszym wielkim moralnym obowiązkiem wobec pomordowanych na wileńskiej ziemi, a także wobec przyszłości, którą budować musimy w oparciu o prawdę i poszanowanie najdroższych nam wartośc