Józef Tischner, O człowieku. Wybór pism filozoficznych Wstęp Aleksander Bobko oraz wybór i opracowanie Aleksander Bobko i Magdalena Kozak Intelektualny dorobek Józefa Tischnera nie układa się w filozoficzny system, który miałby jasno wyznaczone granice. To raczej nieskrępowana rozmowa, otwarta, nastawiona na akceptację odmiennych poglądów i innych punktów widzenia. A tematem tej konwersacji jest człowiek, jego problemy, zaangażowanie społeczne, wybory światopoglądowe, akceptacja dobra i niezgoda na zło, nastawienie do wiary i relacje z Bogiem. U Tischnera fascynuje język, prosty, oparty na niewyszukanych skojarzeniach, zahaczający o gwarę góralską i słowa wielkich filozofów, a jednocześnie klarownie opisujący duchową i intelektualną kondycję współczesnego człowieka. I pewnie dlatego myśl Tischnera nie traci na swej aktualności, ciągle znajdując nowych zwolenników. Według Tischnera filozofia dialogu poszerza ramy tradycyjnego myślenia o człowieku, otwiera nowe perspektywy i daje nowe narzędzia, które są szczególnie przydatne przy próbach zrozumienia i opisania człowieka jako istoty religijnej. Ze Wstępu Aleksandra Bobki Józef Tischner (1931–2000) – ksiądz katolicki, filozof, publicysta. Autor wielu książek. Urodził się w Starym Sączu. Wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim, w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie oraz krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Członek Polskiego Towarzystwa Teologicznego, prezes wiedeńskiego Instytutu Nauk o Człowieku. Doktor honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Kapelan „Solidarności” oraz Związku Podhalan. W 1980 roku wygłosił w Katedrze Wawelskiej słynną homilię do przywódców „Solidarności”. W czasie stanu wojennego odwiedzał obozy internowanych i publikował w „Tygodniku Powszechnym” artykuły komentujące sytuację w kraju. W 1990 roku, także na łamach „Tygodnika Powszechnego”, ukazał się jego głośny tekst Homo sovieticus między Wawelem a Jasną Górą. W 1999 roku odznaczony Orderem Orła Białego. Zmarł w 2000 roku w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu w Łopusznej na Podhalu. Aleksander Bobko (1960) – filozof, profesor nauk humanistycznych, wykładowca Uniwersytetu Rzeszowskiego i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Badacz filozofii niemieckiej, etyki, filozofii politycznej i myśli Józefa Tischnera, tłumacz dzieł Immanuela Kanta. Opublikował m.in. Wartość i nicość. Teoria wartości Heinricha Rickerta na tle neokantyzmu (2005), Myślenie wobec zła. Polityczny i religijny wymiar myślenia w filozofii Kanta i Tischnera (2007). Magdalena Kozak (1981) – doktor nauk humanistycznych, wykładowca na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Badaczka filozofii Emanuela Levinasa i Józefa Tischnera. '
