Apteka markiza Pareto:

"To zaskakujący zestaw wierszy czterech skrajnie różnych poetów, którzy z założenia nie chcą natychmiastowego porozumienia z czytelnikiem. Wiersze, które wskazują, że otoczenie społeczne, w tym sieciowa infosfera mediów, za pomocą tych samych słów, jakich zwykle używamy w dyskursach i komunikacji, niejawnie formuje naszą wystandaryzowaną podmiotowość, niezależnie od nieba pod którym żyjemy. Wiersze, gdzie obsesyjnym motywem jest sposób użycia języka, za pomocą którego następuje strukturalizacja sfery emocjonalnej oraz modyfikacja zachowania poetów i czytelników pogrążonych w iluzji własnej wolności." (Janina Artman)