Pisma wybrane:

Obecnie ogłoszone drukiem "Przydatki do Etyki Arystotelesowej" Sebastiana Petrycego stanowią jeno część jego wielkiego dzieła, zawierającego przekład na język polski pięciu ksiąg "Etyki nikomachejskiej", do której załączył bardzo obszerny i wielce rozbudowany aparat komentatorski o różnej formacji [...] Tekst dzieła Petrycego, jeżeli pominiemy składniki drugorzędne (np. tzw. sumy i argumenty) i nieistotne, na którejuż wyżej wskazaliśmy (dedykacje, rejestry itp.), tworzą trzy zasadnicze elementy literackie, a mianowicie: 1. Przekład dzieła Arystotelesa na język polski, dokonany z łacińskiej wersji renesansowej Jana Bernarda Felicjanusa, 2. Tzw. "przestrogi", tworzące własciwe scholia zasadniczo egzegetyczne, dołączone do każdego rozdziału (komentarz bieżący), w czym oparł się jako na żródle na scholastach greckich w tłumaczeniu łacińskim tegoż Felicjana, 3. Tzw. "przydatki" stanowiące różne rozprawki z dziedziny przeważnie etyki, często autonomiczne, które tworzą wolny element filozoficzny, dość luźny niekiedy mający związek z dziełem Arystotelesa. Są one dołączone seriami do każdej z 5 ksiąg "Etyki nikomachejskiej". Tu wzorem dla Petrycego byli Franciszek Piccolomini i Jan Casus z Oksfordu (fragmenty przedmowy z tomu pierwszego).