Mirabelium:

Nie ocalisz świata bez rozlewu krwi Sprawa morderstwa Adrianny de Vott została rozwiązana, ale jej tragiczny finał przyniósł coś znacznie mroczniejszego od samej zbrodni – groźbę zniszczenia Mirabelium i wszystkich pozostałych światów. Aurarium – miejsce nauki i źródło pradawnej wiedzy – wpadło w ręce siepaczy cara Vitoriusa i tylko Mojmir Lupej może je wyzwolić. Detektyw staje przed wyborem: ratować krainę, którą zna, czy biernie patrzeć, jak pogrąża się w grozie Ponurych Dziejów. Tymczasem na tronie Lotrum zasiada Druga Królowa. Mirabelium rozdzierane jest przez coraz potężniejsze siły chaosu, a Mroczna Pani Glaaki hoduje zastępy zmarzów, by wkrótce zalać wszystko falą śmierci… „Mirabelium. Druga Królowa” to spowita mistyczną aurą, pełna zwrotów akcji, kontynuacja przygód detektywa Lupeja, w której wielowątkowa intryga, magia i widmo krwawej zagłady grają pierwsze skrzypce. Brutalność zmarzów przerastała nawet najgorsze wyobrażenia, do jakich zdolni byliby ludzie lub istoty im podobne. Zmarzowie nie mordowali, by podbijać i zdobywać, tylko żeby niszczyć wszelkie ślady życia, budzić strach i zadawać cierpienie. Krzyki nacierających wysłanników Mrocznej Pani Glaaki zaalarmowały strażników w osamotnionym na wybrzeżu grodzie Willanka. Dzwony alarmowe błyskawicznie postawiły na równe nogi cały gród, było to jednak tyleż daremne, co tragiczne. Strach mieszkańców jeszcze bardziej motywował zmarzów do brutalności i zajadłości. Bez trudu wdrapywali się na wały i jeden po drugim przeskakiwali nad ostrokołem po to, by od razu rzucać się do ataku na bezbronnych i niewinnych. Bo to właśnie mordowanie bezbronnych i niewinnych sprawiało zmarzom największą satysfakcję.