Ja nie chcę do przedszkola

Drugi tomik cyklu przewrotnie pedagogicznych, przywołujących dziecięce poczucie humoru absurdalnego i umiejętności językową opowiadanek o niezbyt grzecznym króliczku (Heniu), który musi się zmierzyć z problemami dotyczącymi też małych czytelników: ich reakcji na nowe zjawiska, relacji z otoczeniem, poznawaniem własnych emocji i odkrywaniem granic integralności – z tematyką znaną z historyjek o Kamilce, Tupciu-Chrupciu, Kamyczku czy Niny z francuskiej serii „Czytamy bez mamy”, ale podaną w zdecydowanie mniej ugłaskanej formie. W tym mały bohater obrazkowego miniopowiadanka konsekwentnie ćwiczy zastosowanie kolejnego zapewne nowo poznanego i atrakcyjnego zwrotu: „co to, to nie”, broniąc się przed budzącym niepokój nieznanym przedszkolem… Znacznie już mniej niż poprzedni tom („Kupa siku” p 18/14) dyskusyjna, operująca specyficznym humorem także w warstwie graficznej lektura familijna z tematem do rozmowy.