Pawiak 1880-1915: L-Ś:

Drugi tom publikacji dr. Andrzeja Ossibach-Budzyńskiego Pawiak 1880-1915 Ludzie, ukazuje się w 80 rocznicę unicestwienia przez Niemców więzienia Pawiak. To narzędzie niemieckiej zbrodni w latach 1939-1944 zakończyło swoją działalność w lipcu 1944 roku. Więźniowie zostali wywiezieni lub wypuszczeni z więzienia. Po wybuchu Powstania Warszawskiego Niemcy postanowili zatrzeć ślady swojej zbrodni. 21 sierpnia 1944 roku niemieccy saperzy podłożyli potężne ładunki wybuchowe i wysadzili kompleks więzienny Pawiaka. Zarówno go z ruinami getta warszawskiego, na którego terenie się znajdował. W strukturze niemieckiego terroru w Generalnym Gubernatorstwie Pawiak odgrywał szczególną rolę. Pierwsi więźniowie zostali tu osadzeni 2 października 1939 roku w budynku Serbii- więzienie kobiecego, wobec poważnego uszkodzenia głównego gmachu więzienia podczas działań wojennych. Po koniecznych remontach, w marcu 1940 roku Pawiak stał się więzieniem śledczym Policji bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa Dystryktu Warszawskiego, jego Wydziału IV Tajnej Policji Państwowej- Gestapo. (fragment przedmowy)