Ze mną choćby do piekła

Rzecz dzieje się w Sofii, tak na oko w połowie lat siedemdziesiątych[2]. Oto do niejakiej Neweny Tomanowej, mieszkającej wraz z mężem Trifonem (zwanym Geno) w małym domku wśród bloków przy ulicy Wasila Ichajewa 3, przyjeżdżają w odwiedziny dwie siostry. Bawią one akurat w stolicy przejazdem na wycieczce zorganizowanej przez Spółdzielnię Rolniczą wsi Morawec. Newena podejmuje siostry obiadem (pieczony kurczak), po czym wszystkie trzy kobiety zostają odwiezione do szpitala z objawami zatrucia. Siostry umierają, Newenę udaje się odratować. Analiza resztek jedzenia ujawnia obecność paratonu – silnie toksycznego środka owadobójczego. A zatem nie zwykłe zatrucie pokarmowe, lecz zbrodnia, dokonana z zimną krwią na trzech młodych kobietach.