Metody i środki oddziaływania imperiów

Podstawą reinterpretacji dokonanej w tej książce jest przedstawienie imperium jako trwalszej i wciąż godnej obrony alternatywy dla narodu, a nawet jako próby historycznej odpowiedzi na zagrożenia wyrastające z nacjonalizmów od XIX w. Imperializm jawi się tutaj nie jako ekspansja czy przemoc, ale jako najwyższe (najskuteczniejsze) stadium czy też formuła poskramiania nacjonalizmu. W takiej perspektywie imperium, jak piszą Kivelson i Suny, to po prostu „forma rządów sprawowanych raczej przez różnicowanie niż integrację czy asymilację” (s. 4). Przytaczam tę definicję i wynikający zeń sposób ujmowania zagadnień związanych z funkcjonowaniem imperium w historii Rosji nie jako wyjątki, ale jako typowe dla obecnej awangardy „nowej historii imperialnej”.