- „Maggie Del Rio i Jericho Winters są widywani razem w Royal w stanie Teksas. Miłość wisi w powietrzu”. Trey Winters pokręcił głową, czytając głośno tekst wyświetlony na ekranie telefonu. Przewrócił oczami i spojrzał na szyld na budynku naprzeciwko. K!smet. To dzięki tej aplikacji randkowej jego brat Jericho związał się w Maggie Del Rio, i to mimo waśni między ich rodzinami sięgającej sto lat wstecz. Wtedy to niejaka Eliza Boudreaux porzuciła swojego narzeczonego Fernanda Del Rio i poślubiła jego rywala Teddy’ego Wintersa. Trey wysiadł z SUV-a i ruszył do drzwi. Miał do pomówienia z Mishą Law, twórczynią aplikacji k!smet. Wszedł do biura, spodziewając się najpierw trafić na asystentkę, tymczasem ujrzał Mishę, która siedziała u szczytu dużego stołu konferencyjnego. Jej palce płynnie poruszały się po klawiaturze laptopa, z którym były połączone dwa duże monitory. Z jednej strony leżał tablet i stało kilka plastikowych kubków, w których zapewne była wcześniej mrożona kawa. Misha patrzyła na jeden z monitorów. Trey sądziłby, że nie zauważyła jego wejścia, gdyby nie to, że wciąż pisząc jedną ręką, uniosła palec wskazujący drugiej, pokazując mu, by zaczekał. Spojrzał na nią wilkiem. Nikt nigdy nie kazał mu czekać. W końcu podniosła na niego wzrok. Czuł buzującą złość, ale gdy tylko ich oczy się spotkały, złość zamieniła się w przypływ pożądania, jak zwykle, gdy stawał naprzeciwko Mishy. Choć był głównym inwestorem k!smet, spędzał w firmie oraz z Mishą niewiele czasu. Rzecz jasna ich ścieżki się krzyżowały gdzieś w mieście czy na firmowych imprezach. Ilekroć stawał twarzą w twarz z tą kobietą, jej uroda zapierała mu dech w piersi. - Trey Winters, mój główny inwestor – przywitała go z uśmiechem. Jej uśmiech był przyjazny, spojrzenie rozbawione. Oczarowany tym, jak słońce odbija się od jej krótkich kasztanowych włosów, zdał sobie sprawę, że ma ochotę ich dotknąć. Musiał sobie przypomnieć, po co się tu zjawił. Odchrząknął i powiedział: - Jest problem z twoją aplikacją. Jej uśmiech zgasł, zmarszczyła czoło i spojrzała na niego z powagą, mrużąc oczy. - Wejdź – powiedziała. – I zamknij drzwi, proszę. Spełnił jej prośbę, a gdy wszedł w głąb pokoju, poczuł wiszący w powietrzu przyjemny kwiatowy zapach. - Jest jakiś problem z k!smet? – spytała, gdy usiadł po drugiej stronie stołu. – Na jakiej podstawie tak mówisz? Oczywiście nie miał żadnego dowodu. Poczuł się jak kompletny dureń, że w ogóle tu wparował, musiał jednak podzielić się z nią swoim niezadowoleniem. - Cóż, nie wierzę, że istnieje jakiś powód, dla którego aplikacja miałaby połączyć mojego brata Jericha z Maggie Del Rio. Misha usiadła prosto, wyglądała, jakby starała się zrozumieć, co właściwie Trey ma do powiedzenia. - Przepraszam, ale o co chodzi? - Słyszałaś. Może nie chodzi o całą aplikację, tylko o funkcję „Zaskocz mnie!”. Musi być coś nie tak z twoim algorytmem, skoro takie są skutki. Oni nie mają żadnych wspólnych zainteresowań, pragną od życia czego innego. Nie ma powodu, dla którego mieliby zostać parą. Chyba że jest jakiś problem z aplikacją albo doszło do sabotażu. Zaśmiała się posępnie. - Mówisz poważnie? Przychodzisz tu i oskarżasz moją aplikację o to, że źle działa, ponieważ dobrała w parę twojego brata i Maggie? To idealna para. ("Smak pierwszego pocałunku" - fragment).
