Zapiski na mankietach

"Zapiski młodego lekarza" (właśc. "Notatki młodego lekarza", ros. "Записки юного врача") – cykl siedmiu nowel Michaiła Bułhakowa. Wszystkie zostały opublikowane w latach 1925–1926 w czasopiśmie moskiewskim "Miedicynskij rabotnik", natomiast "Stalowe gardło" ukazało się dodatkowo w leningardzkim piśmie „Krasnaja panorama”. Jako zbiór zostały wydane w 1963, 23 lata po śmierci autora, w "Bibliotiekie Ogonioka" ale z pominięciem "Gwiezdnej wysypki", która nie została oznaczona jako należąca do cyklu nowel. Narratorem jest 24-letni lekarz, wysłany na prowincję po studiach medycznych. Na dalekiej prowincji wykonuje obowiązki lekarza zdany niemal wyłącznie na siebie. Nowele są w dużej części autobiograficzne. Bułhakow praktykował w szpitalu ziemskim we wsi Nikolskoloje w guberni smoleńskiej od września 1916 do września 1917, a od 20 września 1917 do lutego 1918 w szpitalu miejskim w Wiaźmie. "Zapiski na mankietach" to z kolei zapiski z życia literacko-urzędniczego Bułhakowa w bolszewickiej Rosji pierwszej połowy lat 20-tych.