Ziarno:

Wieś Chińkowce leży na Podolu. To kresy Kresów, tak piękne, że aż dech zapiera. Lessowa ziemia, najżyźniejsza w Europie, rodzi obfite plony, ludziom dobrze się tu żyje. Jednak dostatek nie chroni przed nieszczęściami. Władysław Słotnicki traci żonę. Maria umiera w połogu, po urodzeniu ich drugiej córeczki. Samotne rodzicielstwo nie jest łatwe. Władysław, zaprzątnięty swoimi sprawami, nie słucha tego, co ludzie mówią o zbliżającej się wojnie. Tymczasem ta upomina się o niego – przychodzi nakaz werbunkowy. Dziewczynki zostają same, zdane na łaskę sąsiadów. Jednak los dwóch sierot nikogo nie obchodzi. Pięcioletniej Rózi jeszcze niedawno niczego nie brakowało, była oczkiem w głowie ojca. Teraz musi troszczyć się o siebie i swoją trzyletnią siostrę. Bezskutecznie szuka pracy, żebrze i kradnie. Ciężko żyć wśród podłych ludzi, nadzieja na powrót ojca z dnia na dzień przygasa. Historia jak z Dickensa, tym smutniejsza, że wydarzyła się naprawdę.