W kierunku koordynacji w podstawowej opiece zdrowotnej

Monografia zawiera kompleksową analizę transformacji podstawowej opieki zdrowotnej (POZ). Autorka bada ewolucję roli POZ w obliczu rosnących potrzeb pacjentów, starzejącego się społeczeństwa i postępującej cyfryzacji, a także braków kadrowych. Omawia rozwój koncepcji POZ, podkreślając znaczenie multidyscyplinarnej współpracy, nowych kompetencji personelu medycznego i skutecznych modeli koordynacji opieki. Wskazuje na kluczową rolę ustawy o podstawowej opiece zdrowotnej, która stworzyła fundamenty dla wdrożenia modelu koordynowanej opieki na poziomie POZ. Kluczowym elementem analizy jest rola koordynatora opieki, nowej funkcji w polskim systemie zdrowotnym, która ma na celu poprawę dostępności usług i efektywności leczenia. Część empiryczna odnosi się do programu POZ PLUS, w ramach którego testowano opiekę koordynowaną, oraz jego wpływu na zmiany systemowe.