Przygody dobrego wojaka Szwejka podczas wojny światowej

Bezwzględna szczerość wobec samego siebie jest podstawa stosunku Haszka do twórczości... Pisał tak, jak żył: po dziecinnemu, spontanicznie, radośnie. I potrafił coś, na co może sobie pozwolić jedynie największy talent: umiał nie umieć. I w każdej sytuacji był zawsze sobą. Nie czuł potrzeby błyszczenia inteligencją i doskonałością wirtuoza. W swej twórczości robił to samo co w życiu: oddawał się chwili obecnej, migawkom życia. Miał bezgraniczną odwagę być wulgarnym i prymitywnym. Czynił tak, mimo, że zaczęto go uważać za pijaka z karczmy, a nie za poważnego pisarza.... (Z okładki)