Seeing ourselves:

Ta świeża, bogato ilustrowana książka jest pierwszą dogłębną prezentacją tego, jak artystki wybierały swój wizerunek. Zaczynając od autoportretów zakonnic w średniowiecznych iluminowanych rękopisach, Borzello rekonstruuje pomijany gatunek i dostarcza istotnych informacji kontekstowych. Przenosi się do XVI-wiecznych Włoch, gdzie Sofonisba Anguissola namalowała jeden z najdłuższych znanych cyklów autoportretów, utrwalając swoje rysy twarzy od okresu dojrzewania do starości. W 1630 roku Artemisia Gentileschi przedstawiła siebie jako uosobienie malarstwa, a w tym samym czasie w Holandii Judith Leyster sportretowała siebie przy sztalugach jako zrelaksowaną, pewną siebie profesjonalistkę. W XVIII wieku kobiety, od Elisabeth Vigee-Lebrun po Angelikę Kauffman, przekazywały, każda na swój sposób, idee kobiecości i pasję artystki do wybranej dziedziny.