Autobiografia

18 maja 1920 roku, o dziewiątej rano, nie było mnie jeszcze na świecie. Jak mi później powiedziano, urodziłem się między piątą a szóstą. Mniej więcej w tym samym czasie, po południu między piątą a szóstą, tyle że pięćdziesiąt osiem lat później, zostałem wybrany na papieża. Kiedy byłem w gimnazjum… Adam S. Sapieha, metropolita krakowski, wizytował naszą parafię w Wadowicach… Po moim przemówieniu zapytał katechetę, na jaki kierunek studiów wybieram się po maturze… „Idzie na polonistykę”. Na co arcybiskup miał odpowiedzieć: „Szkoda, że nie na teologię”. Studia zostały przerwane na początku drugiego roku, wkrótce też zacząłem pracować w kamieniołomie… przydzielono mnie do pomocy tzw. strzałowemu…, nieraz tak się do mnie odzywał: „Karolu, wy tobyście poszli na księdza. Dobrze byście śpiewali, bo macie ładny głos, i byłoby wam dobrze…” Nie zapomnę słów, które w dniu 16 października 1978… wypowiedział do mnie Prymas Tysiąclecia w momencie, gdy zbliżała się decyzja konklawe: „Jeśli wybiorą, proszę nie odmawiać”. Bardzo mi wówczas pomógł. Mogłem odpowiedzieć na pytanie zadane mi po wyborze: „przyjmuję”.