Rzeczy mówią

Wystawa „Rzeczy mówią. Uniwersyteckie historie opowiedziane przedmiotami” jest fascynującą opowieścią o splątanych biografiach ludzi i rzeczy oraz o wartościach i znaczeniach przedmiotów, których nie uznano za zabytki. Uświadamia nam ona rolę „zwyczajnych” rzeczy, zachowanych w uczelnianych gabinetach, salach wykładowych, na strychach i w magazynach, towarzyszy i świadków codziennej pracy uczonych, nośników pamięci i tożsamości wspólnoty uniwersyteckiej. Prezentacja ich na wystawie przesuwa je ze sfery niewidoczności i marginalności ponownie w samo centrum życia uczelni, z którego czas i zapomnienie je wyrzuciły. Czy brak statusu zabytku zwalnia nas z troski o nie? Czy możemy pozwolić sobie na utratę rzeczy-świadków złożonych losów naszej Alma Mater? Realizując misję ochrony spuścizny uniwersyteckiej, Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego po raz kolejny otacza troską świat rzeczy, które towarzyszą uczonym i studentom. Zachowując i pielęgnując „starocie”, które być może tylko przez przypadek nie znalazły się na śmietniku, Muzeum przywraca nam pamięć o przeszłości wspólnoty i tworzących ją jednostek. Te odzyskane i ocalone rzeczy tworzą mikrokosmos życia codziennego Uniwersytetu; ich zachowanie jest naszą powinnością.