Wygnańcy

Myśl o wartości i potrzebie idei przewija się - w formie realistycznej bądź parabolicznej - przez całą twórczość Marii Rodziewiczówny. W tomie "Wygnańcy" autorka mówi o wielu aspektach owej potrzeby: o marności ziemskich dostatków w obliczu wieczności, o wyższości pracy nad złudną chwałą wypraw wojennych, o miłosierdziu, a także o tym, iż możliwa jest głęboka transformacja duchowa jednostki, bowiem nawet człowiek religijnie i narodowo obojętny zdolny jest powrócić do wiary i ojczyzny. Sceny skreślone przez Marię Rodziewiczównę uderzają trafnością obserwacji i dają się znakomicie odnieść do dzisiejszej rzeczywistości. Źródło: lubimyczytac.pl