Dziewczyna ze snu

Trzymał ją w swoich ramionach i całował jej usta. Czuła miłe podniecenie, jakieś ciepło przenikało jej ciało. Nigdy przedtem nie doświadczyła podobnego uczucia. To było tak cudowne, wzniosłe i patetyczne, że nie znalazłoby odzwierciedlenia w myślach ani słowach. Czuła się tak, jakby otoczyło ich jaśniejące świaştło, a oni razem przekroczyli bramy niebios. Cudowne to wrażenie odebrało zdolność rozumowania i czas stanął w miejscu. Nie pamiętała, jak dostała się do swojego pokoju. Przekręciła klucz w zamku i została sama. [fragment].