Kultura i tożsamość:

Punktem wyjścia tego zbioru esejów są głośne przed laty wydarzenia - bunty i protesty studentów. Owe bunty, skala ich zasięgu i intensywność, wywołały zaskoczenie i dezorientację zarówno rodziców, wychowawców młodego pokolenia, jak i polityków. Spostrzeżenia i analizy, jakie Margaret Mead zawarła w Kulturze i tożsamości, pozwalają zrozumieć, dlaczego zbuntowało się właśnie to pokolenie, pozwalają też zrozumieć te mechanizmy i prawidłowości funkcjonowania międzypokoleniowego przekazu norm i wartości kulturowych, które doprowadziły do kryzysu kultury i wychowania. Osią konstrukcyjną rozważań i wyjaśnień Mead jest koncepcja kultury postfiguratywnej (w której dzieci uczą się głównie od swoich rodziców), kultury kofiguratywnej (w której zarówno dzieci, jak i dorośli uczą się od swoich rówieśników) i kultury prefiguratywnej (w której dorośli uczą się również od swoich dzieci). Koncepcja ta umożliwia nie tylko rekonstrukcję zasad wedle, których dokonywał się dotychczas międzypokoleniowy przekaz kultury, umożliwia także wszelkie poszukiwania diagnozy konfliktów i zakłóceń w procesach socjalizacji i wychowania. Nie bez kozery, więc książkę Margaret Mead uznaje się za jedną z najwybitniejszych prac z zakresu socjologii kultury i wychowania.