Nie odchodź, Julio

Do przeczytania tej oto książki, skłoniła mnie okładka, a po przeczytaniu opisu stwierdziłam, może być ciekawa, jednak kiedy po nią sięgnęłam nie podejrzewałabym, że pochłonę ją w jeden wieczór! • Julia - główna bohaterka, jest bardzo poważnie chora, zaczyna się od bólu głowy, ale lekarze to bagatelizują, dopiero po pewnym czasie stwierdzają u Julii niewydolność nerek. Życie dziewczyny w jednym momencie się zmienia: szpital, dializy trzy razy w tygodniu, indywidualne nauczanie... Może temu zapobiec jedynie przeszczep, problemem jest jednak to, że nikt z rodziny nie może jej oddać nerki... • Julia, poznaje Wiktora, zakochuje się w nim, a jak się później okazuje z wzajemnością. Chłopak kocha ją tak bardzo, że chce oddać Julii swoją nerkę, ale i tutaj nie ma zgodności tkankowej. Z Julią jest coraz gorzej, a dawcy nie ma.... • Przede wszystkim ta powieść uświadomiła mi jak ciężką chorobą jest niewydolność nerek, dotychczas słyszałam o tym, wiedziałam, że osoby chore muszą być kilka razy w tygodniu dializowane, ale do tego moja wiedza się ograniczała. Nie miałam pojęcia jak poważne to schorzenie, a ta książka w przystępny i ciekawy sposób mi to ukazała. • Jedynym minusem było to, że mimo iż bohaterka miała osiemnaście lat, wydawała mi się mieć przynajmniej cztery lata mniej. We wspaniałej fabule było to mało zauważalne, tylko w niektórych fragmentach, ale jednak było, jest to chyba jedyna wada tej książki, którą dostrzegłam. • Akcja toczyła się dość szybko i była bardzo ciekawa. Bohaterów również można było polubić już od pierwszych stron. Czyta się bardzo szybko i przyjemnie. • Podsumowując książka naprawdę warta przeczytania, polecam!