Za moich czasów

Pamiętnik dowódcy straży bezpieczeństwa prawego brzegu Wisły powiatu warszawskiego, a potem majora pospolitego ruszenia tegoż powiatu, Leona Drewnickiego- autora chłopskiego pochodzenia, piszącego językiem nieliterackim, reprezentującym wyrażnie interesy stanu, z którego wprawdzie wyszedł, ale nie odbiegł daleko wykształceniem, a przede wszystkim zachował poczucie klasowej przynależności i żywe poczucie chłopskiej doli i chłopskich interesów. Raz tylko w pamiętniku Drewnicki zaliczył się do mieszczan, ale i w tym wypadku pisze o solidarności miasta i wsi przeciw szlachcie.