Sztuka teatru

Zwykle nie mam ochoty pisać, czasem odczuwam też wstręt przed pisaniem. Już po tym zdaniu jestem zmęczony, najchętniej położyłbym się i pozwolił, żeby ta myśl rozpłynęła się w zadumie. Z zewnątrz, z oddali słyszę co prawda słabe sygnały czegoś w rodzaju „przymusu pisania”; traktuję to poważnie i staram się - odpierając natychmiastowy potok metafor - zachować spokój, pozwolić myślom na swobodny ruch, który może urosnąć w taką siłę przekonywania, że omami mnie pewnością, jakoby pochodziły ode mnie, powstały z mojej w łasnej „woli”. Już tworzy się jakiś „sens”, już zamyka się naprędce jakiś „system”, już odkładam okular}, zapalam stuyvesanta, już chodzę po pokoju sprężynującym krokiem: pułapka poety zastawiona, zapraszam! Wolfgang Bauer