Fiakrem po Tarnowie

Pomysł tej książki rodził się u miarę rozrastania się zbioru starych fotografii i kart pocztowych przedstawiających miasto Tarnów. Pewną ich liczbę znalazłem tarnowskim muzeum, ale zafascynowany ich innością w porównaniu do Tarnowa jaki znałem, rozpocząłem szerokie poszukiwania dalszych kart pocztowych: starych fotografii przedstawiających ulice i budynki Tarnowa. Interesowały mnie wyłącznie egzemplarze najstarsze. W ciągu dziesięciu lat udało mi się zgromadzić kilkaset fotograficznych widoków miasta. Jest to wprawdzie zaledwie cząstka tego, co powstało w tej dziedzinie na przestrzeni XIX i XX wieku, ale był to już zbiór, który dawał obraz Tarnowa z tamtej epoki. Opis zawartości fotografii, istniejących do dziś budowli zainteresować mógłby tylko historyków prowincjonalnej architektury eklektycznej i secesyjnej. Jestem w posiadaniu pełnych danych o większości istniejących do dziś budynków z tamtej epoki, zebranych z liczącego kilka piętrowych szaf zespołu akt architektury tutejszego archiwum. Skompletowałem teczki biograficzne o wszystkich działających w Tarnowie architektach, inżynierach budowlanych, budowniczych, koncesjonowanych majstrach murarskich i ciesielskich przełomu XIX i XX wieku. Czwarte wydanie tej książeczki skierowane jest do nowego pokolenia czytelników, które wyrosło w ciągu ostatnich dwudziestu lat. W książce tej nie ma ani jednej fikcyjnej informacji, wzbogacona została o fakty, które udało mi się wyszperać w międzyczasie. Jest to reportaż rysujący taki obraz ostatnich lat austro-węgierskiej monarchii w Tarnowie, jaki wydawał się dymić ze starych akt miejskich, informacji ówczesnej miejscowej prasy, różnych dawnych papierów i fotografii i jaki konstruowała w ciąg wydarzeń moja wyobraźnia.