Bruno Schulz:

Książka zostałą napisana przez Jan Gondowicz - Latem 1927 roku 22-letni student matematyki i poeta, Adam Warzyk, pojechał do Zakopanego. Zamieszkał w przypadkowym pensjonacie. "Po podwieczorku - opowiada w autobiografii "Kwestia gustu" - mój sąsiad przy stole, adwokat z Krakowa, zaprosił mnie do obejrzenia albumu rysunków, nad którym w sąsiednim pokoju skupiła się grupa mężczyzn. Rysunki były wariantami jednego tematu: goła dziewka w pończochach, rozczochrana, o skażonej urodzie, biczowała kulących się pokracznych mężczyzn. Zdaje się, że był i drugi album. W każdym razie przypominam sobie przerażoną kobietę w łóżku, do którego wpada ogier. Mój sąsiad zapytał, co myślę o tych rysunkach. Nie orientowałem się, że spełniał czyjeś życzenie. Powiedziałem coś o Ropsie, o Aretinie i o niemieckim ekspresjonizmie. Naraz spoza moich pleców wysunął się mały człowieczek o melancholijnym spojrzeniu, to właśnie on rysował te rysunki, nazywał się Bruno Schulz."