O-bi, O-ba Koniec cywilizacji

O-bi, O-ba: Koniec cywilizacji to trzeci pełnometrażowy film twórcy, mający swą premierę w 1984 roku. Apokaliptyczna opowieść o ocalałej z wojny jądrowej społeczności, zamkniętej w betonowym schronie i oczekującej na mityczną Arkę, stanowiła w dniu premiery przyczynek do wieloznacznych interpretacji, które nie utraciły swej uniwersalności po dziś dzień. Jako reżyser i scenarzysta w jednej osobie, Piotr Szulkin zawarł w tym dziele wszystkie kluczowe cechy swej twórczości. Mamy tu charakterystyczny dlań symboliczny sztafaż, kwalifikujący w dyskretny sposób film do gatunku science fiction, wnikliwy obraz zachowań ludzkich w sytuacjach ekstremalnych, wreszcie refleksje natury futurystycznej, socjologicznej i religijnej. Na ekranie oglądamy wybitnych polskich aktorów, zarówno w rolach głównych (Stuhr, Janda, Walczewski), jak i w symbolicznych epizodach (Jędrusik, Dmochowski, Majchrzak, Bista). Takie podejście do aktora sprawia, iż wykreowany świat staje się nadzwyczaj wiarygodny i realistyczny. Należy podkreślić, że przywiązanie Szulkina do artystów, których konsekwentnie obsadzał w swych filmach, pozwoliło stworzyć mu swoiste, dystopijne „uniwersum”. Zaowocowało to jedyną w historii polskiej kinematografii tetralogią, na którą obok rzeczonego, składają się równie niezwykłe filmy: „Golem”, „Wojna Światów – następne stulecie” i „Ga, Ga: Chwała bohaterom”. (PK)