Pierwsze w Polsce, nowoczesne i wyczerpujące kompendium podstaw teoretycznych i wskazówek praktycznych do datowania drewna i rekonstrukcji zmian w środowisku. Autorzy po raz pierwszy w literaturze polskiej porządkują definicje i pojęcia stosowane w badaniach dendrochronologicznych, formułują biologiczne podstawy tych badań. W części proceduralnej omawiają powszechnie stosowane metody i sposoby postępowania, m.in. preparowanie materiałów, ich oznaczanie i pomiar. Szerzej omawiają budowę drewna gatunków drzew rodzimych (sosny, świerki, dęby, buki), które w naszych warunkach przyrodniczo-geograficznych są podstawowym źródłem informacji dendrochronologicznej. Książka odkrywa możliwości nowoczesnej dendrochronologii czyli datowania sekwencji przyrostów rocznych z dokładnością do roku kalendarzowego oraz zastosowanie tej wiedzy do określania wieku zabytków i obiektów archeologicznych, a także rekonstrukcji współczesnego i dawnego środowiska. Zrozumienie różnorodnych pojęć, koncepcji oraz metod stosowanych w dendrochronologii ułatwiają liczne rysunki i fotografie. Odbiorcami książki są studenci, doktoranci i pracownicy naukowi leśnictwa, ekologii, geobotaniki, geografii, geologii, klimatologii, ochrony środowiska, archeologii, historii sztuki, architektury i konserwacji zabytków. Cenne źródło informacji dla pracowników monitoringu środowiska, służb konserwatorskich, muzeów oraz zajmujących się konserwacją starych lasów, ogrodów, parków, alej i drzew pomnikowych. Marek Krapiec : Doktor habilitowany, profesor Akademii Górniczo-Hutniczej; założyciel Pracowni Dendrochronologicznej na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH w Krakowie. Prowadzi badania z zakresu datowania zjawisk paleoklimatycznych i geomorfologicznych, "czarnych dębów", obiektów archeologicznych (np. szkutniczych) oraz drewnianych obiektów sztuki i architektury. Andrzej Zielski: Doktor habilitowany; kierownik Pracowni Dendrochronologicznej w Instytucie Ekologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Prowadzi badania z zakresu datowania zjawisk paleoklimatycznych i geomorfologicznych, "czarnych dębów", obiektów archeologicznych (np. szkutniczych) oraz drewnianych obiektów sztuki i architektury.
