Naczelni wodzowie II Rzeczypospolitej

Prezentowana książka wyrosła z zainteresowania problematyką zdrady i kwestią granic kompromisu dopuszczalnego w działalności politycznej. Autor spróbował prześledzić działalność jednego z wyróżniających się polityków polskich końca XVIII w., który - wolny od podejrzeń o korupcję - godził się na uczestnictwo we władzach państwa drastycznie pozbawionego suwerenności, uważając, że nawet w tak niekorzystnych warunkach można działać na rzecz dobra wspólnego. Książka wprowadza w krąg wyborów politycznych, przed którymi stali Polacy we wciąż żywo dyskutowanym okresie schyłku XVIII w.