Osuwisko

Howard Matterson zatrudnia Boba Boyda do przeprowadzenia prac geologicznych w okolicy Fort Farrell w północnej Kanadzie, gdyż chce na tych terenach postawić zaporę. Matterson nie jest w miasteczku darzony sympatią, wiele bowiem wskazuje na to, że dziesięć lat wcześniej przyczynił się do śmierci w wypadku samochodowym swojego wspólnika Johna Trinavanta oraz jego rodziny. Przeszłość Boyda również jest zagadkowa - to on uczestniczył w katastrofie, w której zginęli Trinavantowie, ale w jej wyniku stracił pamięć, musiał też przejść operację plastyczną. Boyd zaczyna interesować się szczegółami wypadku; od tego momentu Matterson staje się jego przeciwnikiem i wspólnie z siostrą oraz swoimi pracownikami stara się zniechęcić geologa do działania. „Osuwisko” to powieść zaskakująco dobra - przede wszystkim Bagleyowi udało się świetnie oddać surowy klimat i leniwy nastrój panujący w północnej Kanadzie, momentami przypominający „Przystanek Alaska”, ale częściej „Miasteczko Twin Peaks”. Intryga jest dość nietypowa, akcja toczy się chwilami troszkę niemrawo, ale to tylko złudzenie - od samego początku niemal podświadomie wyczuwa się duże emocje. Autor dość umiejętnie stopniuje napięcie, które rośnie nie tylko ze względu na konflikt bohaterów, ale też z powodu technicznych problemów wynikłych podczas budowy zapory. Kulminację stanowi obława na Boba Boyda; sam jej opis jest rzetelny i emocjonujący, ale moim zdaniem trochę naciągany i mało wiarygodny - geolog przez dwa tygodnie radzi sobie w kanadyjskich lasach niczym rasowy komandos, którego sojusznikiem potrafi być nawet niedźwiedź. I, oczywiście, główny bohater niedługo po poznaniu jednej z bohaterek niemalże musi chcieć się z nią ożenić, choć ona sama przyznaje, że niewiele się znają - to już chyba jeden z uroków powieści Bagleya :). Generalnie jest więc dobrze, drobne mankamenty nie przesłaniają dobrego wrażenia, jakie ta książka po sobie pozostawia.