Złoty pelikan

Jakub, wykładowca jednego z uniwersytetów, dowiaduje się, że dziewczyna, którą oblał na egzaminie, prawdopodobnie popełniła samobójstwo. Okoliczności sprawy pozwalają mu nie poczuwać się do żadnej winy. Jakub jednak przeżywa głębokie załamanie. Traci wszystko. Z sali uniwersyteckiej i eleganckiego mieszkania trafia na dworzec kolejowy, gdzie zaczyna żyć jak bezdomny.

Ta, utrzymana w konwencji moralitetu, "powieść idei", nawiązująca do średniowiecznej legendy o św. Aleksym, mówi o poszukiwaniu duchowego oczyszczenia w cywilizacji nowoczesnej, w której rytuały utraciły swoją oczyszczającą moc, a słowo ma rozchwiane znaczenia, nie dając nam oparcia w sytuacjach kryzysowych. Jej finał - utrzymany w ironiczno-melodramatycznym duchu - zostawia czytelnika przed otwartymi pytaniami o naturę prawdy, dobra i zła.

Część akcji oparta jest na zdarzeniach rzeczywistych... Autor prosi jednak czytelników o nieszukanie analogii z rzeczywistymi osobami i faktami.