Życie snem:

Życie snem (1635), dramat filozoficzny Calderona de la Barca, opowiadający o ludzkich złudzeniach i iluzjach. Akcja rozgrywa się, umownie, w Polsce, na dworze króla Basilio. Narodzinom królewskiego syna Segismunda towarzyszą znaki zapowiadające, że będzie on krwiożerczym potworem. Aby zapobiec spełnieniu się wróżby, Basilio postanawia uwięzić księcia w wieży. Pewnego dnia chcąc sprawdzić, na ile przepowiednia była prawdziwa, każe uśpić syna i przenieść do pałacu. Segismundo okazuje się okrutnym tyranem. Uśpiony i ponownie przeniesiony do wieży, nie potrafi odróżnić jawy od snu. Gdy po raz drugi budzi się w pałacu, postanawia przeciwstawić się przepowiedniom astrologów i ôczynić dobrzeö. Granica między jawą a snem, rzeczywistością a złudzeniem jest płynna: ôprzecież życie jest snem / tylko snem / i ten kto żyje śpi / i śni siebie pokąd nie prześni siebieö.