Dziewica Orleańska:

Dzie­wi­ca Or­le­ań­skaTra­ge­dia ro­man­tycz­na w pię­ciu ak­tach z pro­lo­giem OSO­BY: KA­ROL VII, król fran­cu­ski KRÓ­LO­WA IZA­BE­LA, je­go mat­ka AGNIESZ­KA SO­REL, je­go ko­chan­ka FI­LIP, zwa­ny Do­brym, ksią­żę Bur­gun­dii HRA­BIA DU­NO­IS, po­bocz­ny syn księ­cia Or­le­anu LA HI­RE, DU CHA­TEL, ofi­ce­ro­wie kró­lew­scy AR­CY­BI­SKUP z Re­ims CHA­TIL­LON, ry­cerz z Bur­gun­dii RA­OUL, ry­cerz z Lo­ta­ryn­gii TAL­BOT, wódz na­czel­ny An­gli­ków LIO­NEL, FA­STOLF, wo­dzo­wie an­giel­scy MONT­GO­ME­RY, ry­cerz z Wa­lii RAD­CY MIEJ­SCY z Or­le­anu HE­ROLD AN­GIEL­SKI TEO­BALD D>>ARC, za­moż­ny wie­śniak AN­NA, ANIE­LA, JO­AN­NA, je­go cór­ki STE­FAN, KLAU­DIAN, RAJ­MUND, mło­dzi pa­ste­rze z Dom-Re­my BER­TRAND, wie­śniak RY­CERZ CZAR­NY WĘ­GLARZ i JE­GO ŻO­NA Żoł­nie­rze Lud Służ­ba kró­lew­ska Księ­ża Za­kon­ni­cy Mar­szał­ko­wie Człon­ko­wie ma­gi­stra­tu Dwo­rza­nie i or­szak ko­ro­na­cyj­ny Rzecz dzie­je się w la­tach 1429-1431. [...]

Ur. 10 listopada 1759 w Marbach Zm. 9 maja 1805 Najważniejsze dzieła: Zbójcy, Intryga i miłość, Sprzysiężenie Fieska w Genui, Don Carlos, Oda do radości, Rękawiczka Poeta i dramaturg, autor prac z zakresu estetyki (Kallias czyli O pięknie, Listy o estetycznym wychowaniu człowieka, O wzniosłości) oraz teorii sztuki (m.in. O poezji naiwnej i sentymentalnej, Teatr jako instytucja moralna); interesowały go także wybrane tematy historyczne, przede wszystkim z okresu średniowiecza oraz wojny trzydziestoletniej. Uznawany za prekursora romantyzmu niem., jego twórczość, ze względu na krytykę stosunków społecznych czy portretowanie postaci wybitnych samotników skłóconych ze światem, wpisuje się w idee Okresu Burzy i Naporu, Schiller pozostaje jednak jednym z głównych przedstawicieli klasyki weimarskiej, obok Goethego, z którym wiązała go głęboka przyjaźń. Wspólnie napisali kilka istotnych tekstów, np. O patetyczności oraz humorystyczne Ksenie, razem też założyli w 1799 r. teatr w Weimarze. Pochodził z niezamożnej rodziny mieszczańskiej. Jako zdolny młodzieniec zyskał sobie mecenasa w osobie księcia Wirtembergii, Karola Eugeniusza, który umożliwił mu wyższą edukację w zakresie prawa i medycyny w akademii wojskowej w Stuttgarcie. Pierwszą i najsławniejszą ze swoich sztuk napisał mając zaledwie 18 lat, jej premiera w 1781 r. w Mannheim zaowocowała aresztowaniem autora, zakazem publikacji oraz - rozgłosem. Po tym skandalu zmuszony był potajemnie opuścić rodzinne strony i wyjechał do Lipska (gdzie z lekarza wojskowego awansował na wykładowcę filozofii i historii), Drezna, a następnie Weimaru. Drugi z najbardziej rozpoznawalnych utworów Schillera, Oda do radości, powstała w 1786 r. Skomponowana do jej słów przez Beethovena kantata stanowi finał jego IX symfonii, a dziś także hymn Unii Europejskiej. Z powodu treści Zbójców Schiller został uhonorowany obywatelstwem przez rewolucyjną Francję, jednak trudno uznać go za entuzjastę Wielkiej Rewolucji, dostrzegał bowiem dwuznaczność moralną wszelkich prób przywracania sprawiedliwości w sposób gwałtowny. Zmarł na gruźlicę, pozostawiając wiele niedokończonych prac oraz szkiców.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.