W wilczej skórze

Grupa strażników alpejskiego parku przyrodniczego z zapałem obserwuje watahę wilków, które powróciły po latach nieobecności. Sielankę zakłóca seria napaści na stada owiec, bestialsko zagryzanych i porzucanych przez jakieś oszalałe, ogromne zwierzę. Wszystko wskazuje na wilki z Mercantour, trudno tylko pojąć okrucieństwo i bezsens tych rzezi. Rośnie wrogość wobec watahy, ludzie obawiają się o siebie i swój dobytek. Echa sprawy docierają do komisarza Adamsberga. I on, wychowany w Pirenejach, gdzie żyły wilki, nie może pojąć tak nietypowych napaści. Zaczyna śledzić sprawę, ogarnięty dziwnym przeczuciem. Tymczasem w alpejskiej wiosce dawna dziewczyna Adamsberga, Kamila, związana z kanadyjskim badaczem przyrody, także wciąga się w „prywatne” śledztwo. Ścieżki Kamili i Adamsberga znowu się skrzyżują. Razem ruszą tropem zabójcy, podejmując walkę wbrew nakazom zdrowego rozsądku. Historia nieco przewrotna, balansująca na granicy zabobonnej opowieści i twardej analizy psychiki ludzkiej.[Prószyński i S-ka, 2006]