Edward Redliński urodził się 1 maja 1940 r. we Frampolu koło Białegostoku. Był jednym z najs­łynn­iejs­zych­ pisarzy związanych z Podlasiem, absolwentem Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej oraz Studium Dzie­nnik­arsk­iego­ Uniwersytetu Warszawskiego, a także pracownikiem “Gazety Białostockiej”, regionalnego radia i warszawskiego tygodnika “Kultura”.

O białostockiej wsi pisał m.in. w zbiorze opowiadań “Listy z Rabarbaru” (1967) oraz powieściach “Awans” (1973) i “Konopielka” (1973). Do jego najbardziej znanych utworów prozatorskich należą też “Szczuropolacy” (1994) oraz “Krfotok” (1998). Na swoim koncie miał również reportaże “Ja w nerwowej sprawie” (1969) i “Zgrzyt” (1971) oraz dramaty “Pustaki” (1980), “Wcześniak” (1977), “Jubileusz” (1975) i “Cud na Greenpoincie” (1995).

Od 1981 do 1991 r. mieszkał w Nowym Jorku. Trudne doświadczenia emigranta opisał później w książkach “Dolorado” i “Szczuropolacy” (1994). W 1997 r. ta druga powieść stała się kanwą filmu “Szczęśliwego Nowego Jorku” w reż. Janusza Zaorskiego. Edward Redliński napisał też scenariusze do “150 na godzinę” Wandy Jakubowskiej (1971), “Awansu” Zaorskiego (1974) oraz “Requiem” Witolda Leszczyńskiego (2001).

W 1966 r. otrzymał III nagrodę dziennikarską im. Juliana Bruna, a cztery lata później – I nagrodę. Trzykrotnie – w latach 1968, 1974 i 1982 – sięgnął po Nagrodę im. Stanisława Piętaka. Zdobył także m.in. Nagrodę Fundacji im. Kościelskich (1974), Nagrodę Literacką im. Wiesława Kazaneckiego (2003), Nagrodę im. Jarosława Iwaszkiewicza za całokształt twórczości (2006) oraz nagrodę marszałka województwa podlaskiego za całokształt (2013).