O tym, że wiersze to czasem największy powiernik człowieka mogliśmy się przekonać podczas spotkania z panem Romualdem Sinoffem w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Łomży. We wtorkowy wieczór 4 grudnia, wysłuchaliśmy wspomnień poety i nauczyciela Zespołu Szkół Ekonomicznych w Łomży.

Pan Romuald Sinoff urodził się w 7 lutego 1940 roku w Zambrowie. W tym roku minęło 50 lat od kiedy związał się z Łomżą – miastem swoich rodziców i dziadków. Pierwsze próby literackie podejmował już w szkole średniej – młodzieńczy tomik wierszy powędrował do szuflady. W latach osie­mdzi­esią­tych­ powrócił do pisania, brał udział w konkursach poetyckich „O kwiat akacji”, w 1982, 1985 i 1986 roku uzyskując trzy wyróżnienia. Cztery lata później został nagrodzony w Ogólnopolskim Konkursie Literackim „Pamiętniki nauczycieli” oraz w konkursie poetyckim Zespołu Szkół Ekonomicznych w Łomży w 1996 roku. Czterokrotnie plasował się w finale, w organizowanym przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Łomży „Czerwcowym Konkursie Jednego Wiersza” – w 2006, 2007, 2008 i 2016 roku. Zdobył wyróżnienie w konkursie literackim „Tamten dzień pamiętam z…” – w Kolnie 2009 roku. Osiągnięcia te zaowocowały wydaniem w 2010 roku zbioru opowiadań Romualda Sinoffa „Moje miasto a w nim…ulica Mazowiecka”. Zadedykował ją swojej rodzinie: mamie Annie, siostrze Irenie, bratu Tadeuszowi i zmarłym ojcu Romualdowi oraz ciotecznemu bratu Witoldowi. Wydarzenia opisane przez pana Romualda przetrwały dzięki rodzinnym opowieściom, w wielu z nich brał udział osobiście. Trudne , ale zarazem radosne i beztroskie chwile spędzone z kolegami z ulicy Mazowieckiej znajdują się również w uzupełnieniu tej książki, wydane w 2016 roku przez Miejski Ośrodek Kultury w Zambrowie.

Uczestnicy spotkania autorskiego z Romualdem Sinoffem najp­rawd­opod­obni­ej zgodziliby się ze stwierdzeniem, że poezja to żywa pamięć, która utrzymuje w świadomości świat – gotowy by być wypowiedzianym. Przeszłość wojenna, o której snuł refleksje pan Romuald była niezwykle tragiczna i między innymi dlatego narodziła się potrzeba pisania wierszy przez pana Romualda. Jako poeta stworzył „Ojca pamięci żałobny rapsod” w tomiku „Treny” z 2010 roku. Część z nich dotyczy przede wszystkim ludziom, którzy zginęli w czasie wojny, wśród których był ojciec pana Romualda, którego poszukiwano od 1945 roku i do tej chwili nie znaleziono. W „Trenach” Romualda Sinoffa jest też przejmujące zdanie „Już nikt nie zapyta troskliwym spojrzeniem o bladość mej twarzy” – część wierszy poświęca zmarłym mamom i babciom.

Liryką refleksyjno-filozoficzną przesiąknięte są także inne tomiki wierszy łomżyńskiego poety, który miał okazję wysłuchać swoich wierszy w interpretacji Elizy Szmitko oraz Anastazji Duchnowskiej. To właśnie kobiety bardzo często były wiodącym obiektem zainteresowania poezji Romualda Sinoffa. Matka, żona, babcie, córki, sąsiadki – kreśląc ich obraz, mimo upływającego czasu, dla poety zawsze pozostawały piękne, młode, kochane i ciekawe. Widać to zwłaszcza w tomikach „Mnie tak dużo w życiu nie trzeba”(2006 r.) oraz „Idący po ścieżkach”(2009 r.). Poetycki wieczór w Miejskiej Bibliotece Publicznej zakończyła muzycznym akcentem córka pana Romualda – Magda Sinoff – śpiewając utwór „Deszcz (I tak się trudno rozstać)” Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego do muzyki Władysława Szpilmana.

Filozofia życiowa Romualda Sinoffa sytuuje się między dwiema starożytnymi sentencjami: „Pantha rhei” – wszystko płynie a „Carpe diem” – chwytaj dzień. Obcowanie z jego poezją zmusza do kontemplacji, do rozrachunku z życiem. Warto wspomnieć, że w swojej działalności pedagogicznej pan Romuald Sinoff odnosił również duże sukcesy. Został odznaczony medalem Ministerstwa Edukacji Narodowej za popularyzowanie sportu w regionie podlaskim. Kilkukrotnie sięgał również po Nagrodę Kuratora Oświaty w Białymstoku. Podczas pracy pedagogicznej trenował i przygotował przyszłych olimpijczyków i para­olim­pijc­zykó­w – do udziału w eliminacjach do tych wydarzeń.

Pan Romuald Jako przyjaciel naszej biblioteki uczestniczył w corocznej edycji Narodowego Czytania. Jego twórczość była także prezentowana przez wykonawców koncertów „Pejzaż bez Ciebie” oraz obchodach 600.lecia Miasta Łomży.

4 grudnia w czytelni Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łomży zgromadziło się liczne grono czytelników, pracowników dawnego Liceum Ekonomicznego na czele z obecnym dyrektorem Zespołu Szkół Ekonomicznych i Ogól­noks­ztał­cący­ch Nr 6 w Łomży – Pawłem Drożynerem. Nie zabrakło też przyjaciół, znajomych oraz rodziny.